Στο Ισλάμ υπάρχουν αρκετές διατροφικές απαγορεύσεις: η κατανάλωση νεκρών πλασμάτων, αίματος, χοιρινού κρέατος και οποιουδήποτε ζώου σφάζεται χωρίς αυτό να γίνεται “στο όνομα του Αλλάχ”. Τα ζώα πρέπει να σφάζονται σύμφωνα με ένα καθορισμένο τελετουργικό για να γίνει η σάρκα τους “χαλάλ”.
Στο πλαίσιο της αραβομουσουλμανικής πόλης, οι απαγορεύσεις τροφίμων δεν ήταν τόσο αυστηρά καθορισμένες, τουλάχιστον μεταξύ Εβραίων και Μουσουλμάνων. Τα “κόσερ” τρόφιμα, για παράδειγμα, ήταν απολύτως νόμιμα για τους μουσουλμάνους. Πράγματι, μια δημοφιλής ρήση συνιστά: “Κοιμήσου σε χριστιανικό κρεβάτι αλλά φάε εβραϊκό φαγητό”, αφού για τους μουσουλμάνους η σφαγή σύμφωνα με τα χριστιανικά ήθη δεν είναι χαλάλ. Από την άλλη, το κρέας μπορεί να καταναλωθεί όταν η σφαγή πραγματοποιείται σύμφωνα με το εβραϊκό τελετουργικό, το οποίο απαιτεί τη θανάτωση του ζώου χωρίς αυτό να υποφέρει, υπό αυστηρές συνθήκες και σύμφωνα με τα παραδεδομένα θρησκευτικά ήθη. Το κοτόπουλο, από την άλλη, αποτελούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα κρέας πολυτελείας που προοριζόταν για επίσημες περιστάσεις και αποτελούσε μέρος του μενού κατά τις εορταστικές ημέρες. Η χρήση των πουλερικών ήταν σπάνια και το κοτόπουλο θεωρούνταν συμπλήρωμα διατροφής για την ενίσχυση της γαστρονομικής αξίας των ζωμών και όχι συνηθισμένο φαγητό.

Mohamed Yassine Essid
ιστορικός